Gezi Notlarim

HasanKeyf

Diyarbakır'dan sonra Hasankeyf'e doğru yola koyulduk. Tur rehberimiz yolda bizi indiğimizde etrafımızı saracak olan çocuklara karşı dikkatli olmamız için uyardı. Tam da anlattığı gibi otobüsten iner inmez etrafımızı 10'dan fazla çocuk biranda sarıyor ve "size buranın tarihini anlatayım mı abla?" diye kabul ettirene kadar peşinizden ayrılmıyorlar. Ve sanki 23 Nisan'da şiir okurcasına arada derin nefesler alarak Hasankeyf'in tarihini bir çırpıda anlatıveriyor:))
ILISU Barajı projesi ile sular altında kalacağı zaman tanıdık birçoğumuz Hasankeyf'i (şahsen ben öyle duydum)
Önceleri Mardin'in ilçesi durumundayken Batman'ın il olmasının ardından Batman'a bağlanmış. Sular altında kalmaması için yapılan tüm çalışmalar 2003 yılında buranın SIT alanı ilan edilmesi ile sonuçlanmış. Ama bu biryandan da bölgenin gelişmesini engellemiş ve zamanla nüfusta gerilemiş. Bize yine bölge halkı çocuklarından İbrahim Kale'yi gezdirerek tarihinden bahsetti , ileride Makine mühendisi olmak istediğini dile getirdi. Bu dileğini bir gün gerçekleştireceğine gönülden inanarak ve teşekkür ederek oradan ayrıldık ve Midyat'a doğru yola çıktık.

Midyat

İlk önce "Bir Bulut Olsam" Dizisinin çekildiği eve gittik. Diziyi hiç seyretmediğim için ev tanıdık gelmiyor ama eve bayılıyorum çok güzel bir ev. Asmalı Konak'ın bir boy küçüğü :) Çatısından tüm Midyat'a kuşbakışı bakabiliyorsunuz. Aslında görüntü hep aynı taş konaklar ,evler , uzun çan kuleleri... Mimarisinin dışında asıl önemli özelliği telkari yapımı ile uğraşıyor olmaları. bilmeyenleriniz için telkari nedir biraz açıklayayım. Telkari tel ile yapılan sanata verilen isimdir. Burada tel gümüşten yapılmıştır, çok güzel broşlar, bileklikler,küpeler ve ufak süsler yapıyorlar. Gerçekten çok emek isteyen bir sanat ve Trabzon'a nazaran burada fiyatlar daha uygun.

Yanlız itiraf etmeliyim ki Midyat'ı sevemedim :( Çarşısında verilen yarım saatlik molada ne yapacağımızı , nereye oturacağımızı bilemedik , halk okadar pisti ki (ellerini yerde ki su birikintilerinde yıkıyorlardı!!) hiçbirşeyin tadına bakamadan öylece meydanda bir saksı üzerinde sürenin dolmasını bekledik...